Polsko-niemieckie miejsce światowego dziedzictwa
Park Mużakowski
Ochrona zabytku ogrodowego bez granic
Park Mużakowski wyróżnia się jedną cechą szczególną, która jest unikatem na skalę światową – w związku ze swoim położeniem nad Nysą ten park krajobrazowy znajduje się na terenie dwóch państw, Polski i Niemiec. Od ponad dwudziestu lat praktykuje się tu codziennie transgraniczną współpracę – ze wspaniałym, wzorcowym wręcz sukcesem. Wspólnie udało się scalić rozdzielone w 1945 roku części parku i jednocześnie wnieść ważny wkład w porozumienie między oboma narodami. Zniszczone mosty zostały odbudowane, ukryte w gąszczach osie widokowe odkryte, a zagubione aleje parkowe odtworzone. W uznaniu za wykonaną pracę i dla zachęty do dalszych działań w przyszłości Park Mużakowski został uhonorowany w roku 2004 tytułem światowego dziedzictwa UNESCO.
Większa, obejmująca dwie trzecie powierzchni, polska część parku zarządzana jest przez Narodowy Instytut Dziedzictwa (NID), natomiast strona niemiecka należy do kraju związkowego Saksonia i zarządzana jest przez Fundację „Fürst-Pückler-Park Bad Muskau". Nadzór ekspercki zapewnia „Międzynarodowa Rada Konserwatorska" (ICB), w której zasiadają przedstawiciele obu krajów oraz renomowani eksperci, także z Wielkiej Brytanii i Czech, gwarantując najlepszy standard dwunarodowego zarządzania miejscem światowego dziedzictwa.
Park Mużakowski rozciąga się na powierzchni 830 ha i został stworzony przez jedną ze znamienitszych osobistości XIX wieku, księcia Pücklera (1785-1871), stanowiąc z perspektywy historii ogrodów i turystyki obiekt unikalny. Nonkonformistyczna i pełna sprzeczności osobowość księcia fascynuje po dziś dzień: był hołubionym mistrzem sztuki ogrodowej, genialnym pisarzem, niepoprawnym ulubieńcem kobiet, niezmordowanym podróżnikiem, ekstrawaganckimi modnisiem, ale również wątpiącym w samego siebie melancholikiem. Mimo burzliwego życiorysu książę Pückler odnalazł właśnie w formowaniu ojczystych łąk nad Nysą swoje pierwotne artystyczne powołanie i w ciągu trzydziestu lat stworzył, wyznaczając własny styl, mistrzowskie dzieło sztuki ogrodowej. Ani późniejsze pokolenia ogrodników, ani kolejni właściciele, nie odważyli się naruszyć podstawową ideę artystyczną księcia Pücklera, tak że dominowała ona w Parku Mużakowskim aż po XX wiek. Dopiero II wojna światowa z jej katastrofalnymi dla europejskiego ładu społeczno-politycznego skutkami doprowadziła także w Parku Mużakowskim, z przepływającą przez jego środek Nysą jako rzeką graniczną, do dużych zniszczeń i niewyobrażalnych zaniedbań. Polityczny podział pücklerowskiego Elizjum będący wynikiem konferencji w Teheranie, Jałcie i Poczdamie, wydawał się przez dziesięciolecia nie do przezwyciężenia. Dopiero na przełomie lat 1988/89 karta się odwróciła i rozpoczął się prawie niewyobrażalny okres przełomu. Dzięki wzorowej współpracy polsko-niemieckiej pücklerowski raj ogrodowy obudził się z długiego snu i zachwyca licznych turystów z Polski i Niemiec swoimi na nowo odkrytymi, obecnie faktycznie już bezgranicznymi, osiami widokowymi, stanowiąc najbardziej udany przykład polsko-niemieckiej współpracy nad granicą na Odrze i Nysie!
Diese Karte kann nicht von Google Maps geladen werden, da Sie in den Datenschutz- und Cookie-Einstellungen externen Inhalten nicht zugestimmt haben.