Park w Żaganiu został założony wokół Pałacu Wallensteina, którego początki sięgają przełomu XIII/ XIV wieku. Pierwsze informacje o istniejącym w tym miejscu ogrodzie pochodzą z czasu rządów Albrechta von Wallenstaina. Z jego inicjatywy w roku 1628 po południowej stronie zamku założono zwierzyniec. Następnie, w okresie zamieszkiwania pałacu przez ród Lobkoviców, czyli w latach 1646 – 1786, utworzono tutaj ogród w typie francuskim, którego istnienie potwierdza jeszcze w roku 1858 Fryderyk Teichert – książęcy inspektor ogrodowy, w swojej publikacji o parku książęcym określając go jako „stary szpaler francuski". Przejście dóbr żagańskich w ręce Piotra Birona także odnalazło odzwierciedlenie w pracach w obrębie majątku. W roku 1787 książę zlecił pierwsze nasadzenia, a w kwietniu 1796 roku wprowadził regularny podział placu przed pałacem obsadzając go lipami i wytyczając barierkami. Dwa lata później cała posiadłość została otoczona murem o wysokości 3,5 m. Wówczas też wzniesiono w obrębie parku oranżerię oraz tzw. Kavalierhaus. Oba budynki powstały w duchu klasycystycznym według projektów Christiana Valentina Schultze.

 
0 / 21 Bilder

Wraz z przejęciem rządów w księstwie żagańskim przez Dorotę Talleyrand-Perigord rozpoczął się zupełnie nowy okres kształtowania parku i pałacu. Prace prowadzone łącznie na obszarze około 205 ha swym zasięgiem objęły także tzw. Belarię położoną przy drodze prowadzącej do Kożuchowa oraz park przy książęcym pałacyku myśliwskim. Urządzanie założenia rozpoczęte w roku 1844 ukończono w roku 1859.
Rozplanowanie parku oparto na różnych obszarach ogrodowych w centrum, na obrzeżach przechodzących w park krajobrazowy. Całość obszernego założenia parkowego stworzył Fryderyk Teichert – książęcy inspektor ogrodowy. Po nim funkcję tę przejął Hermann Gireoud. Nie bez znaczenia dla wyglądu parku pozostawał bezpośredni nadzór nad pracami ich inicjatorki – księżnej Doroty Talleyrand-Perigord, która częstokroć zasięgała opinii księcia Hermanna Ludwiga Heinricha von Pückler z Muskau, twórcy parku Mużakowskiego.

Wewnętrzną kompozycję parku tworzył ogród pałacowy, który stanowił jednocześnie ogród kwiatowy (pleasureground) i park złożony z bażanciarni oraz elementów zdobiących, wzbogacanych sezonowo egzotycznymi roślinami przechowywanymi przez zimę w oranżerii.
Zewnętrzna kompozycja parku rozpościerała się od terenu Parku Górnego aż do dworca kolejowego, obejmując swoim zasięgiem także bezpośrednie otoczenie pałacu myśliwskiego znajdującego się w lasach położonych blisko dworca. Większość wzniesionych wówczas budynków reprezentowała styl zwany „szwajcarskim". W tej stylistyce utrzymane były: siedziba inspektora ogrodu, Domek Portiera, Pałacyk Myśliwski – Waldschloss oraz Cottage na terenie Belarii. Pojawiały się także budowle w stylu włoskim, takie jak Domek Wartownika i Domek Wędkarski. W stylu neogotyckim przebudowano natomiast kościół p.w. św. Krzyża i wzniesiono zabudowania szpitala p.w. św. Doroty. Zgodnie z ówczesnymi tendencjami tę część założenia ukształtowano jako park krajobrazowy swobodnie rozpostarty pomiędzy urządzeniami parkowymi. Stanowiło to realizację idei pucklerowskich, zharmonizowania elementów wprowadzanych przez człowieka z naturalnym otoczeniem.

Park żagański już około połowy XIX wieku zyskał sobie miano dzieła równorzędnego z parkiem w Muskau i Branitz. Pisał o nim między innymi Heinrich Jägner wskazując, że Żagań nie ma sobie równych w Niemczech pod względem bogactwa dekoracji kwiatowych. Będące efektem wieloletniej pracy księżnej Doroty i ogrodnika Fryderyka Teicherta, dzieło na trwałe zmieniło obraz miejscowości. Obecnie pałac i park w Żaganiu wspólnie tworzą unikalny zespół rezydencjonalny, stanowiący architektoniczną dominantę w urbanistyce miasta.

Diese Karte kann nicht von Google Maps geladen werden, da Sie in den Datenschutz- und Cookie-Einstellungen externen Inhalten nicht zugestimmt haben.

Datenschutzhinweise & Cookie-Einstellungen

Wir verwenden Cookies, um Ihnen die Inhalte und Funktionen der Website bestmöglich anzubieten. Darüber hinaus verwenden wir Cookies zu Analyse-Zwecken.

Zur Datenschutzerklärung und den Cookie-Einstellungen.

Allen zustimmenEinstellungen

Datenschutzhinweise & Cookie-Einstellungen

Bitte beachten Sie, dass technisch erforderliche Cookies gesetzt werden müssen, um wie in unseren Datenschutzhinweisen beschrieben, die Funktionalität unserer Website aufrecht zu erhalten. Nur mit Ihrer Zustimmung verwenden wir darüber hinaus Cookies zu Analyse-Zwecken. Weitere Details, insbesondere zur Speicherdauer und den Empfängern, finden Sie in unserer Datenschutzerklärung. In den Cookie-Einstellungen können Sie Ihre Auswahl anpassen.

PHP Sitzung
Das Cookie PHPSESSID ist für PHP-Anwendungen. Das Cookie wird verwendet um die eindeutige Session-ID eines Benutzers zu speichern und zu identifizieren um die Benutzersitzung auf der Website zu verwalten. Das Cookie ist ein Session-Cookie und wird gelöscht, wenn alle Browser-Fenster geschlossen werden.
Google Maps
Google Maps ist ein Karten-Dienst des Unternehmens Google LLC, mit dessen Hilfe auf unserer Seite Orte auf Karten dargestellt werden können.
YouTube
YouTube ist ein Videoportal des Unternehmens Google LLC, bei dem die Benutzer auf dem Portal Videoclips ansehen, bewerten, kommentieren und selbst hochladen können. YouTube wird benutzt um Videos innerhalb der Seite abspielen zu können.
Vimeo
Vimeo ist ein Videoportal des Unternehmens Vimeo, Inc., bei dem die Benutzer auf dem Portal Videoclips ansehen, bewerten, kommentieren und selbst hochladen können. Vimeo wird benutzt um Videos innerhalb der Seite abspielen zu können.
Matomo
Matomo ist eine Open-Source-Webanwendung zur Analyse des Nutzerverhaltens beim Aufruf der Website.